Ruimte nemen = rust krijgen

Ruimte

Het is even stil geweest vanuit mij. Waarom? Gewoon omdat ik even voelde wat afstand te nemen. Om even te voelen wat ik nou eigenlijk wil schrijven aan jullie. Want er zijn zoveel blogs en echt iedereen doet dit op de manier die bij hem of haar past. Maar wat past bij mij? Gewoon schrijven over wat er gebeurt in mijn leven en welke lessen ik hier uit haal. Waarom ik doe wat ik doe. Hoe ik luister naar alles om mij heen. En dan heb ik het niet over het gesproken woord, maar dan heb ik het over alles wat niet uitgesproken wordt.

Ruimte bouwen

De afgelopen tijd hebben wij onze zolder prachtig verbouwd. Onze puberdochter heeft haar plek gekregen waar zij in alle rust haar verhaal kan schrijven. Nee ze gaat geen boeken schrijven, maar haar eigen leven vormgeven. Ik voel dat ik haar hiermee ruimte geef om een bewuste en zelfstandige vrouw te worden. Je kan het ook wel loslaten noemen. Dat voelt goed. Herkennen jullie dat? Een puber die nooit meer beneden bij je zit, maar uren op zijn kamer doorbrengt. Ja ik moet huiswerk maken … maar de laatste tijd weet mijn lieve meisje ook eerlijk te zeggen dat ze even alleen wil zijn. Hoe bewust is dat, dat ze even alleen wil zijn omdat er zoveel gebeurt in haar puberleven wat ze allemaal een plaatsje mag geven.

Met het verbouwen van de zolder, mag ik eindelijk ook mijn eigen ruimte voor mijn praktijk als Life & Soulcoach gaan vormgeven. Ook ik krijg mijn eigen plek, want ook ik heb af en toe ruimte nodig. Ruimte voor het ontvangen van mensen die ik graag op weg help hun weg te (her)vinden. Ruimte voor het geven van energetische behandeling zoals Reiki. Ruimte om te mediteren en in alle rust mijn antwoorden te vinden. Ruimte om soms na een dag met te veel prikkels even terug te trekken. Er wordt veel geschreven over hoog sensitief zijn, daar heb ik ook ‘last’ van of noem ik het liever gemak. Het betekent wel dat ik soms erg overprikkeld kan zijn en dan mijzelf graag even terugtrek.

Ruimte voor verdriet

De afgelopen week was een heftige waarin het begrip ruimte ook weer verborgen zat. Ruimte om verdriet te hebben, omdat ik een hele dierbare vriend ben verloren. Mijn gevoelsmatige broer, mijn vriend Ton is zeer plotseling overleden in de kracht van zijn leven. Het was zijn tijd hoe moeilijk dit ook is om te accepteren. Gisteren hebben wij afscheid genomen en heb ik mijn waardering uitgesproken over deze vriendschap. Een speech op zo een moment doet wat met je. De rode draad van onze vriendschap was ook ruimte, wij gaven elkaar de ruimte om te zijn wie we zijn. Onze reacties waren vaak gebaseerd op emoties en de buitenwereld begrijpt dat niet altijd. Wij gaven elkaar de ruimte om dat gewoon te mogen zijn. Een prachtige man die nu als engel verder zal gaan op mijn pad.

Ruimte voor kracht

Dus na een paar maanden van ruimte nemen en krijgen en letterlijk maken heb ik besloten blogs te schrijven vanuit mijn zijn. Geef ruimte, neem je ruimte, het geeft je kracht en moed om de dingen te (gaan) doen welke bij jouw zijn horen. Luister goed, ook al denk je er wordt toch niks gezegd. Kijk om je heen, kijk naar de tekenen die het leven jou geven, luister in alle stilte. Ik wens je een mooie dag!